چه روزگار سردي لحظات گند و غمگين
پشت هم به صف شدن و حاضرن با شمشير
اين قلب منو جر بدن اما ترس تو من نيست
من 8 سالم بود اخرين باز ترسيدم از لنگي
لاستيک دوچرخم چون ندادم ترجيح
که پشت چرخ بعدي باشم اما باختم مشتي
چه ميشه کرد حرفي نميشه زد وقتي
باشه هر چي کشکي باشه هر کي هر کي
درويش قسم به تار موت قسم به آبروت
قسم به روزايي که پر از فقر و ساده بود
قسم به كشكول و تبر زينت لاي پوست
قسم به عصاي درمونده ي گداي کور

تکست کامل در ادامه مطلب

..................................

لینک زیر ادامه مطلب

ورس 1 [ همزاد ]:
خستم ، اَ این آدما از چاه هایی که با حرفاشون کندن برام
اَ این که واسم بست است هر راه // اَ این بی هدف گز کردن هام
یه صدا که میگفت احمق نباش // من رفتم براش
زندگی مثه یه سگ میمونه // دنبالش ندو ازت فرار میکنه
من تو تنگاش گیرم // یه مشت درد دورم که کنکاش میشن
تا چند سال بی من // اَ اون دسته آدمام ؛ که همیشه بد باخت میدن
خدامُ نکردم با جانماز عوض // نکشیدم یه لحظه پا براش عقبُ
سر پام هنو یه مترسک که اَ نوک زدن کلاغ ها شده هر جاش کبودُ // نبردم هیچوت چون حق بام نبود
شدم درگیرِ ماتمُ همیشه باختم // اَ این زندگی مرثیه ساختمُ ؛ هرچی که داشتمُ از دست دادم
بریدم دیگه نمیخوامش ؛ نمیخوامش ، خستم ؛ خستم

برای دیدن تکست کامل به ادامه مطلب بروید

لینک زیر ادامه مطلب

عرفان حاج‌ رسولی‌ها (متولد ۱۲ مرداد ۱۳۶۲، اصفهان) رپر و تهیه‌کننده موسیقی ایرانی است. ترانه‌های او بیشتر در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی و مسائل روزمره‌است.

به ادامه مطلب بروید....

لینک زیر ادامه مطلب

ادامه مطلب لینک زیر